สองแม่ลูกเดินอยู่บนทางเท้า ริมถนนใหญ่
          มือซ้ายของแม่ถือกระเป๋านักเรียน มือขวาจับมือลูกชายตัวน้อย
          กระเป๋าถือสีดำสะพายกระชับชิดตัวแม่ห้อยเยื้องมาด้านหน้า
          มือซ้ายของเด็กน้อยเกือบหายมิดไปในมือแม่ มือขวาชูไอศกรีมคอร์นชิดปาก ขณะที่ลิ้นเล็มเลียเนื้อไอศกรีมสีสดอย่างได้รสชาติ
          ตาคู่น้อยจดจ้องสิ่งที่กำลังกินจนแทบไม่ได้ให้ความสนใจเส้นทางที่ก้าวเดิน
          ผู้คนพลุกพล่านผ่านไปผ่านมาในช่วงเลิกงานด้วยความรีบเร่ง สีหน้าอิดโรย
          บ้างก็ยืนรอรถประจำทาง ชะเง้อมอง หรือไม่ก็ยืนหันไปในทิศทางที่รถจะมา
          คนโชคดีหน่อยก็ได้นั่งรอ ถือโอกาสพักเอาแรง ตาปรือยามลมอ่อนพัดโชยผ่าน
          แม่ลูกยังคงจูงมือกันเดินต่อไป
          ตาแม่แวดระวัง  มองตรงไปข้างหน้า พลางหลบคนที่เดินสวนมา หรือสิ่งกีดขวางบนทางเท้า
          สลับกับเหลือบมองพื้นทางเดิน เลี่ยงหลีกรอยร้าว รอยต่อฝาปิดท่อ...
          ในขณะที่ลูกยังคงสนใจกับความเย็นของไอศกรีม...ราวกับทั้งโลกมีแค่นั้น...เท่านั้น
          ขาน้อยๆทั้งสองข้างคงก้าวไปข้างหน้าด้วยความมั่นใจ
          ต่างกับทีท่าระแวดระวังของแม่...โดยสิ้นเชิง
          แม่มองซ้ายมองขวาด้วยความรอบคอบ ก่อนจะจูงมือลูกชายข้ามถนนไปอีกฟากหนึ่ง
          ตัวแม่อยู่ด้านที่รถกำลังจะวิ่งมา บังร่างน้อยของลูกชายมิดชิด...ปลอดภัย
          ตาแม่จับจ้องการเคลื่อนไหวของรถแต่ละคันที่กำลังจะผ่านไป กะความเร็ว กะระยะทาง...มือแม่กระชับมือน้อยๆของลูกเดินไปทีละก้าวด้วยความหนักแน่น  มั่นใจ
          ตาลูกชายยังคงจับจ้องอยู่ที่ไอศกรีมที่ลดขนาดลงเรื่อยๆ...ผมลู่ไปตามแรงลมจากรถที่แล่นผ่านไป
          รู้แน่แก่ใจว่าแม่ดูแลความปลอดภัยให้ทุกอย่าง...
          ลูกอ่อนแอ  แม่เข้มแข็ง
          ลูกตัวเล็ก  แม่เป็นผู้ใหญ่
          ลูกอ่อนประสบการณ์  แม่ฉลาดไปทุกเรื่อง
          ลูกไม่รู้  แม่ทราบดีไปหมดทุกอย่าง
          ลูกเผลอ  แม่ระแวดระวัง
          ลูกสนใจไอศกรีม แม่เอาใจใส่เส้นทางเดินและความปลอดภัย
          ลูกไม่เห็น  แม่สายตากว้างไกล
          ลูกสนุก  แม่กังวลคิดหน้าคิดหลัง
          ลูกซุกซน  แม่พากเพียร
          ลูกเกียจคร้าน  แม่ขยัน
          ลูกร้องไห้  แม่ปวดใจ
          ลูกไม่สบาย  แม่เป็นทั้งหมอเป็นทั้งพยาบาล
          ลูกเกเร  แม่เฝ้าติดตาม

          มืออันเข้มแข็งของแม่ กระชับจับมือเล็กๆของลูกน้อย...เพียงแค่นั้นลูกก็ให้รู้สึกปลอดภัย
          แม้จะไม่มีการพูดร้องขอจากลูก  หรือการยืนยันจากแม่
          มือทั้งสองที่กระชับกันนั้น สื่อความหมายถึงกันได้ดีกว่าคำพูดเป็นไหนๆ
          "ไม่ต้องห่วง  แม่ดูแลเอง"
          "ลูกไม่ห่วงอยู่แล้ว  แม่เป็นธุระให้หมดทุกอย่าง"

          แม่ลูกจูงมือกันเดินลับไปแล้ว แต่ผมยังคงจดจำภาพอันน่ารักได้ติดตาติดใจ
          จู่ๆ ก็รู้สึกอบอุ่นใจขึ้นมาอย่างประหลาด
          ภาพแม่ลูกที่เห็นคงเป็นแค่รูปแบบรางๆของพระบิดาเจ้า ที่ทรงจูงมือลูกของพระองค์แต่ละคน
          ยิ่งคิดต่อไปว่าพระองค์ผู้ทรงสร้างดวงใจพ่อแม่ ความเป็นพ่อเป็นแม่ในตัวพระองค์ต้องครบครันยิ่งใหญ่กว่าเป็นไหนๆ
          มนุษย์ทุกคน แต่ละคน น่าจะมีความอบอุ่นมั่นใจ...ในทุกสถานการณ์ชีวิต
          เพียงแต่ว่า จะยอมเชื่อเช่นนั้นหรือไม่เท่านั้นเอง •

 



-TOP-